Plodderig

Zelfs de oosterling is wel eens ziek. ’t Begint met da’j dr meeps uutzeet. Ie bunt dan an de latte of plodderig in odder. Je mag best zeggen dat je je niet goed voelt, maar het liefst wel een beetje stoer: ik veul mien kloten. En als je een avond te völle hebt ezoppen, dan bu’j de volgende dag vake sloerig in de rakkert of plodderig in de hoed. Aanstellen wordt dan he-le-maal niet op prijs gesteld. Dan krijg je al snel het predikaat ‘drietebuul’. Want: ’s aovends een keerl, ’s maans een keerl!