Een reisje langs de Rijn

Een reisje langs de Rijn…

Er werd al over gezongen, gedicht en geschreven: de rivier de Rijn. Wie het spoor volgt van deze brede rivier door de Liemers valt van de ene verbazing in de andere. Aan weerszijden vind je brede uiterwaarden met vee, vogels en kleine kolken. En overal is er verrassend ruige natuur, vooral in en rond het ’t Gelders Eiland met de zes dorpen Spijk, Tolkamer, Lobith, Herwen, Aerdt en Pannerden. Een bezoekje meer dan waard.

Langzaam vaart een machtige duwboot over het water. Vlakbij doet een Rijnaak moeite om uit de golfslag te blijven. Behendig zorgen de schippers ervoor dat het allemaal goed gaat. Het is een dynamisch schouwspel. Vervolgens is het weer zo goed als stil aan de waterkant. De zon weerspiegelt op het wateroppervlak. Een zachte bries zorgt voor wat lichte rimpels. Wat een wijds uitzicht en wat een rust. Hier vergeet je even alles.

Uitwaaien en flaneren

Het is niet voor niets dat toeristen hier massaal komen uitwaaien op de boulevard – de Europakade - bij Tolkamer. Het is flaneren dichtbij het water en genieten vanaf één van de bankjes. Nog gerieflijker zijn de terrassen, die enkele meters boven de lange kade de gasten ontvangen. Vooral in het weekend is het er gezellig druk.

De grootste rivier van het land stroomt bij Lobith Nederland binnen, dat leerden de kinderen jarenlang op de lagere school. Om de eerste hoogten van de waterstanden door te geven, had ook de radio het onlangs nog over Lobith -Tolkamer. Maar feitelijk, is het allebei onjuist. Al een paar kilometer eerder, namelijk bij het dorp Spijk (voor de inwoners Spiek) komt de Rijn voor het eerst Nederland binnenstromen. Weliswaar slechts aan een kant. De overzijde blijft nog een poosje Duitsland, tot aan Fort Pannerden.

Wispelturige water

Het verhaal van Lobith heeft een geschiedenis. Zo’n 250 jaar geleden kwam de Rijn hier inderdaad voor het eerst het land binnen. Maar de Rijn is wispelturig. Ze heeft de bedding meerdere keren verlegd. In de 18e eeuw verplaatste de loop zich grotendeels naar het huidige stroomgebied, uit het zicht van Lobith. Jammer voor de vissers en schippers. Het dorp met z’n haventje moest ook nog eens verderop de oude loop afdammen. Ze bestaat nog steeds, maar dan onder de naam Oude Rijn met heel veel vertakkingen.

Dat heeft een prachtig natuurgebied opgeleverd: de Rijnstrangen. Moerassig, met grienden, graslanden, riet en water. Een paradijs voor de watervogels, maar ook voor natuurliefhebbers die al wandelend en fietsend het gebied verkennen. De eerste bevers van Nederland vonden hier een plek en nu wemelt het ervan. De knagers houden zich schuil, maar heel af en toe steekt er eentje de kop boven water. Overal zijn knaagsporen te zien. Ook de otter en de zeearend zijn hier inmiddels neergestreken.

Uiterwaarden en dikke dijken

De Rijnstrangen zijn een belevenis op zich, al geldt dat ook voor de uiterwaarden van de rivier. Rij maar eens over de dikke dijken tussen Pannerden en Herwen. De vele plassen en kolken aan weerszijden getuigen van doorbraken. Stuk voor stuk zijn het natuurpareltjes, schitterend om doorheen te banjeren. Ze laten ook zien dat de rivier zich niet in toom laat houden. Ook nu niet. De schrik zat er afgelopen januari weer goed in toen het water enorm hoog stond en de dijken weer op de proef werden gesteld.

Duitsland of Nederland?

Nieuwsgierig geworden, maar geen abonnee? Klik hier en word abonnee.